Çocukluğum ile ilgili müzikler dinledikçe, eski fotoğraflara baktıkça, anılardan ziyade bir de Metin2’li günlerimi çok özlüyorum.
2008’de Bayındır’a taşındığımızda başlamıştım bu oyuna, akabinde 2013- 2014 eğitim yılına, 8. sınıfa kadar her gün oynadım. Hayatımın bir parçası olmuştu, birçok arkadaş edinmiştim, ertesi gün oyuna birlikte girmek için can attığım insanlar..
Çok sonra, lisenin ortasındayken eski hesabımın şifresini bulmuştum. O zamanlar Metin2 Steam’a gelmemişti, normal versiyondu ama bir sürü yeni özellik vardı. Her neyse, oyuna girdim ve o da ne, atım ölmüş, eşyalarım gitmiş ve 2. köyde öylece duruyorum. Arkadaş listeme baktım, herkes çevrimdışı. Bir yürek burkulması.
Geçenlerde Steam’den yükledim oyunu. Simyalar, petler, oyunu afedersiniz bok çukuruna çeken bir sürü yeni özellikler. Üstüne üstlük çözüm bulun(a)mayan hileler.. Üzüldüm, eski şarkılara girdim, yorumlara baktım. Kasılırken dinlediğimiz şarkılara, herkes aynı dertten müzdarip.
Eskiler mi güzeldi, eskiden mi güzeldik ? Belki de bu günleri yaşadığımız için mutlu olmalıyız..
Bir yanıt yazın